سیدکمال دعایی نوشت:

زمانی که امام رضا علیه‌السلام در خراسان بودند، یکی از اصنافی که به ملاقات امام آمدند، صوفیه بودند و انتقادی نسبت به امام داشتند؛ گروهى از صوفیان و پشمینه پوشان به حضرت رضا علیه السلام عرض کردند: مأمون این مقام را به شما داده است، زیرا شما شایسته‏ترین مردم به این مقام هستى، اما لازم است که لباس پشمینه پوشى و لباسى که شایسته شما است، در بر کنید در صورتى که این لباسها مناسب شما نمى‏باشد،

امام علیه السّلام فرمود: واى بر شما مردم از امام لباس پشمینه و زهد فروشی نمی خواهند، بلکه امام باید عادل باشد و راست بگوید و به وعده‏ها وفاء کند خداوند فرمود: «مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ اللَّهِ الَّتِی أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّیِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ،» (سوره اعراف آیه 32 )، یوسف علیه السّلام پارچه‏هاى بافته شده با طلا را در بر مى‏کرد، و بر پشتى‏هاى آل فرعون تکیه مى‏نمود (ایمان و کفر-ترجمه الإیمان و الکفر بحار الانوار، ج‏1، ص: 601 )، و امام در پاسخ صوفیه به وظایف حاکم اشاره می‌کند و کلام حضرت حول این محور است که مردم از حاکمان چه انتظاری دارند؟

باز حضرت در حدیث دیگری همین معنا را بیان می‌کنند: « مَنْ عَامَلَ النَّاسَ فَلَمْ یَظْلِمْهُمْ وَ حَدَّثَهُمْ فَلَمْ یَکْذِبْهُمْ وَ وَعَدَهُمْ فَلَمْ یُخْلِفْهُمْ فَهُوَ مِمَّنْ کَمَلَتْ مُرُوءَتُهُ وَ ظَهَرَتْ عَدَالَتُهُ وَ وَجَبَتْ أُخُوَّتُهُ وَ حَرُمَتْ غِیبَتُهُ؛ وسائل‏الشیعة ج : 27 ص : 396» کسی که با مردم رفتاری دارد و بر ایشان حکومت دارد و ظلم نمی کند؛ و با مردم تکلم می‌کند و دروغ نمی گوید؛ وعده به مردم می‌دهد و خلف وعده نمی کند، چنین شخصی مروت او کامل و عدالتش ظاهر است و اخوت و خیر خواهی او واجب می‌باشد و غیبت کردن او حرام است.

لذا امام سه ویژگی برای حاکمان اسلامی می‌شمارند : صداقت؛ عدالت، وفای به عهد و در واقع امام درس حکومت داری می‌دهند، لذا مردم از امام و حاکم خرقه پشمینه و زهد تصنعی نمی خواهند، بلکه عمل می‌خواهند و نیاز مردم خرقه بر تن کردن حاکم نیست، بلکه عدالت و وفای به عهد و صداقت است